Pisać z zamkniętymi oczami

Giorgio de Chirico “The Child’s Brain”, olej na płótnie, 1914. Wystawa “Surrealism and Magic: Enchanted Modernity”, Peggy Guggenheim Collection. Wenecja 2022

“Enigma characterizes The Child’s Brain, a fundamental work from de Chirico’s ‘metaphysical’ period. The unidentified figure with closed eyes alludes to inner vision or clairvoyance. In keeping with the ambiguity of the scene, this subject has both traditionally masculine and feminine features, including a moustache as well as long eyelashes and groomed eyebrows. Breton stressed the painting’s dreamlike and magical undercurrents, observing that it might reference transformation that ‘was not merely Freudian, but also magical.'” (exhibition text)

 

„Ten może warto zapamiętać. Wpatruję się w klawiaturę komputera, która tak się wytarła, że nie widać liter. Zanim przeniosę wzrok na własne odbicie w lustrze, przemyka mi przez myśl: ‘Jaka szkoda, że nie potrafię pisać z zamkniętymi oczami!’. Chwilę potem czuję nagłe zmęczenie i zasypiam na stojąco. Z dala dobiega mój własny, trochę tylko zmieniony głos: ‘Ale kto może z pewnością powiedzieć, gdzie kończy się fikcja, a zaczyna rzeczywistość?'”.

Agnieszka Taborska Sen w: Wieloryb, czyli przypadek obiektywny (2010)

 

 

Dodaj komentarz