Budapeszt 2013

„Oto pytanie: czy jesteśmy istotami jedynymi, to znaczy wiecznymi, ponieważ to, co zaistniało raz, istnieje też na wieczność; czy też jesteśmy tylko miejscem spotkania anonimowych sił, które łączą się w nas i splątują, aby się rozplątać później i rozwiać? (…)

Zaciekłość poznania i samopoznania… powinienem odczuć ją wcześniej. Gdybym się zabrał na czas, może bym doszedł do czegoś. Zamiast zajmować się literaturą. Ile straconego czasu, ile marnotrawstwa. (…) Właśnie z winy literatury nie mogę już niczego zrozumieć. Jest tak jakbym zajmując się literaturą, zużył wszelkie symbole, wcale ich nie przeniknąwszy. Nie mówią już do mnie żywym językiem. Słowa zabiły obrazy, w których kryją się symbole. Cywilizacja słów, cywilizacja, która zbłądziła. Słowa tworzą już tylko zamęt. Słowa nie są mową.”

Eugène Ionesco, fragmenty z Dziennika