Wilfried Fitzenreiter, „Three girls and a boy” (Drei Mädchen und ein Knabe), 1988. Rzeźba nad Sprewą przy Katedrze Berlińskiej. Berlin 2014

„Nie mogłem się opędzić od wspomnień. Siedziałem w domu, z którego wyrzucono mnie kiedyś za to, że którejś nocy przyjąłem na raz 3 kobiety. W tamtych czasach nie istniało nic takiego jak prawa najemcy.” (…) Moje marzenia sprowadzały się do tego, żeby mieć na kredensie więcej niż jedną butelkę. Nie przystawałem do świata, a świat nie przystawał do mnie. Szukałem towarzystwa pokrewnych dusz. Zwykle okazywały się kobietami z gatunku, którego większość mężczyzn unika jak ognia, ja jednak uwielbiałem je, szukałem w nich natchnienia, zgrywałem się przed nimi, kląłem, paradowałem w moim podkoszulku, snując napuszone opowieści o tym, jaki to jestem niezwykły, opowieści, w które ja jeden wierzyłem.”

Charles Bukowski, Hollywood