Robert Watts, „Rembrandt Signature Chair”, metal, neon, 1965 – 1990. Muzeum Sztuki Współczesnej (Museum Moderner Kunst), Wiedeń 2014

po latach zgiełku
niepotrzebnych pytań
i odpowiedzi
otoczyła mnie cisza

cisza jest zwierciadłem
moich wierszy
ich odbicia milczą

Rembrandt
w powijakach szarości
bezzębny
przeżuwa mnie
śmieje się
odsłonięty
w Wallraf Museum

czemu nie pozostałeś
niemową malarzem
Nikiforem Krynickim
wyniszczone przez czas rysy
rysują naszą wspólną
twarz

twarz którą widzę teraz
widziałem na początku
ale jej nie przewidziałem

lustro ukryło ją w sobie
żywe młode
teraz poczerniałe
martwe
umiera
bez odbicia
światła
oddechu

Tadeusz Różewicz, Zwierciadło