Max Ernst „Obraz owalny (Ruiny)” („Hochovales Bild <<Ruinen>>”), 1922. Pinakoteka Współczesna (Pinakothek der Moderne). Monachium 2016

Ruiny, powracający motyw u Ernsta, tu w kompozycji z czaszką zwierzęcia i osobliwym różowym naczyniem (element kobiecy, ale również określane tym samym słowem Gefäß naczynie krwionośne). Obraz nietypowo, aczkolwiek celowo ujęty w owalną ramę niczym cenny portret, wyraża nostalgię, tęsknotę za minionym czasem, symbolizuje nieubłaganą przemianę, transformację relacji od uwielbienia i podziwu po rozkład uczuciowej przysięgi. Na gruzach budowane jest nowe – krwistoczerwone, silne.