Rami Pap „Drowning Death”, farba na oknie, 50×60 cm. Wystawa „Sudden Death of a Hero”, LATARKA i Galeria Promocyjna w KUBIK art space. Budapeszt 2018

Budapeszt 2018

„Siedzieli ze skrzyżowanymi nogami w jednym z im tylko znanych miejsc: w wąskim otworze jaskini nad urwiskiem, skąd ich ojciec i matka często obserwowali słońce wiszące ponad blechem. Minęły już dwie godziny od porannego posiłku, czas, w którym, wedle harmonogramu dnia, bliźnięta miały ćwiczyć ciała i umysły. Wybrały gimnastykę umysłów.
– Będę próbował sam, jeśli odmówisz – powiedział Leto.
Ghanima przeniosła wzrok na czarne obicia grodzi strzegących otworów w skale. Leto wciąż wpatrywał się ponad pustynię.
Od pewnego czasu mówili w języku tak starożytnym, że nawet jego nazwa nie była już znana. Język ten dawał ich myślom wyłączność, której żadna inna ludzka istota nie mogła przeniknąć”.

Frank Herbert Dzieci Diuny (1992), tłum. Marek Mastalerz

„They sat cross-legged in one of their private places, a narrow opening from the cave to the cliff where often their mother and father had watched the sun set over the bled. It was two hours past the evening meal, a time when the twins were expected to exercise their bodies and their minds. They had chosen to flex their minds. „I will try it alone if you refuse to help, ” Leto said. Ghanima looked away from him toward the black hangings of the moisture seals which guarded this opening in the rock. Leto continued to stare out over the desert.
They had been speaking for some time in a language so ancient that even its name remained unknown in these times. The language gave their thoughts a privacy which no other human could penetrate”.

Frank Herbert Children of Dune (1976)