Lech Margasiński (bez tytułu), 100×70 cm, technika mieszana, płótno, 2017. Wystawa „Samotność jest złudzeniem”, Galeria Latarka. Budapeszt 2017

Pomnożyłem się, żeby siebie poczuć,
Żeby siebie poczuć, musiałem poczuć wszystko,
Przelałem się, wyłącznie przepełniłem się,
Rozebrałem się, oddałem się,
I we wszystkich zakamarkach mojej duszy stoją ołtarze różnych bogów.

Moje serce rendez-vous całej ludzkości,
Moje serce ławką w publicznym parku, gospodą, oberżą, lochem
o jakimkolwiek numerze (…)
Mostem, furtką, wycieczką, marszem, podróżą, aukcją, targiem, festynem,

Wszyscy kochankowie całują się w mojej duszy,
Wszyscy włóczędzy przez chwilę spali na mnie,
Wszyscy wzgardzeni wsparli się przez chwilę na moim ramieniu,
Przeszli przez ulicę ze mną pod rękę wszyscy starcy i chorzy,
I była tajemnica, którą powierzyli mi wszyscy mordercy.

Móc się śmiać, śmiać, śmiać bezwstydnie,
Śmiać się jak przewrócony kieliszek,
Absolutnie szalony tylko dlatego, że czuje,
Absolutnie obdarty od ocierania się o rzeczy,
Z poranionymi ustami od gryzienia rzeczy,
Z zakrwawionymi paznokciami od chwytania się rzeczy,
A później mi dajcie celę, jaką chcecie, bo ja będę pamiętał o życiu.

Álvaro de Campos Mijanie godzin (1916, fragm.) w: Fernando Pessoa POEZJE ZEBRANE Álvaro de Campos

Samotność jest złudzeniem / Az egyedüllét káprázat / Solitude is a delusion

Polsko–węgierska wystawa sztuki współczesnej w  ramach Budapest ART  WEEK’17 oraz Dnia Przyjaźni Polsko-Węgierskiej
Kuratorzy: Tomasz Piars, Kaja Werbanowska