Philip Loerschs „Pismo klinowe” („Cuneiform”), tusz, ołówek, werniks, steatyt (rzadka skała metamorficzna), 24x32x14 cm, 2018. FeldbuschWiesnerRudolph (Vienna Contemporary). Wiedeń 2018

To tutaj starożytni przyjmowali ogień
To tutaj ogień stwarzał światy
W południe kamienie pękają jak owoce
Woda unosi powieki

Dzień wkracza zdobywczo jak Hiszpan
narasta szum liści i ptaków
Przeczucie morza lub kobiet (…)
Mury się budzą wznoszą swoje wieże

Kamienie zrzucają z siebie suknie
I rozbiera się woda i wybiega z łoża
Bardziej naga niż sama woda
I światło się obnaża i przegląda w wodzie

Jak strużka wody obok mnie się pręży
Słońce przystaje aby na nią spojrzeć
Między nogami jej przycichło światło
Moje spojrzenia oblewają ją niczym woda

Octavio Paz Wzgórze Gwiazdy (fragm.) w: Umocz wargi w kamieniu. Przekłady z poetów latynoamerykańskich (2011), przeł. Krystyna Rodowska

 

„The stone (often envisaged as a symbol of the self), the river (which for Paz is of ink and of blood – the written word and existence itself, associated with the sea, image of the unconscious), the fountain (from which springs the sacred living water of renewal), (…) and the king (the hero). All those images speak clearly of the process of rebirth and individuation, as explained in Jung’s most widely known works, the essays contained in The Archetypes and the Collective Unconcious and the book Aion. (…) the stone is seen as a centre endowed with life and spirit, a time-bound, yet time-resistant, monument:

No, to grasp the ancient image: anchor being and plant in the rock, plint of lightning!
There are stones that do not yeld, stones made of time, time of stone, centuries which ar pillars,
gathering singing hymns of stone,
jade fountains, gardens of obsidian, ivory towers, tall beauty armed against time.

„This momentary synthesis or instant of comprehension and perception of harmony is what Paz seeks in the lightning flash.”

Rodney Williamson The Writing in the Stars: A Jungian Reading of the Poetry of Octavio Paz (2007)